تعیین رابطه برخی از عوامل پیکر سنجی و توان انفجاری پا با زمان شنای ۱۰۰ متر آزاد شناگران نخبه نوجوان

زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های پیکرسنجی، درصد چربی و میزان پرش sargent با زمان شنای (100 متر آزاد) شناگران نخبه نوجوان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی بوده که آزمودنی ها به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند، بدین منظور، 21 نفر از شناگران پسر 15-10 ساله مورد ارزیابی قرار گرفتند که شامل: قد، وزن، 8 طول بدنی، 5 عرض بدنی، 7 محیط بدنی، 2 چین پوستی، قدرت گریپ دست و نیز میزان پرش sargent بود که با استفاده از ترازو، متر نواری، کولیس و دستگاه هندگریپ ثبت و اندازه گیری شد و از آزمون همبستگی جزیی و پیرسون برای تجزیه و تحلیل یافته ها استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد رابطه معنی دار منفی بین رکورد شناگران (69/10±50/73 ثانیه) با طول بازو (89/3±72/32 سانتی متر)، طول ساعد (87/2±10/25 سانتی متر)، طول کف دست، طول دو دست، طول کف پا، عرض کف دست، دور ساعد، قدرت گریپ دست، درصد چربی و سابقه شنا وجود دارد (05/0p≤). بعلاوه بین رکورد پرش sargent و قد نشسته، lbm و چربی ساق پا رابطه مستقیم وجود دارد (01/0p≤). آزمون همبستگی پیرسون نیز که برای تجزیه تحلیل نسبت های طول اندام ها به قد استفاده شد، نشان داد، بین متغیرهای نسبت طول ساعد به قد و lbm به قد رابطه معنی دار منفی وجود دارد (01/0p≤). نتیجه گیری: استعدادیابی نوجوانان با روش های پیکرسنجی، صحیح و دقیق بوده و برخی از عوامل پیکرسنجی با زمان عملکرد در شنا ارتباط بیشتری دارد. واژه های کلیدی: پیکرسنجی، استعدادیابی، شناگر، نوجوان